naar nacht en van nacht naar dag. Pik wist daar klopt iets niet. Hij

            kijkt nog eens naar beneden van het viaduct daar ziet hij een

            mannetje staan. Die tegen hem zegt kom maar naar beneden en sla

            je slag. Pikken kennende liet hij zich dat geen 2e keer zeggen.

            PLOP. Nu wat kun je voor me doen vroeg Pik. De man zei dat hij

            Hans was en dat Pik zijn prijsje rijk was. Hans wist van zijn verhaal,

            daarvoor is hij tenslotte tovenaar of was dat nou gochelaar in ieder

            geval hij wist het. Hij moest een spel meespelen wat hans gejat had

            Waarop pik zonder aarzelen antwoorde 3 VOET. Dat was het

            antwoord zoals ie wezen moet riep Hans. Juist zei Pik Ja zegt Hans

            en zegt Pik ,hoezo Hans. Ach roept Hans tegen Pik . Ja wat nou

            zegt Pik ben ik een prijs rijk.. O dat zegt Hans. Hoe kwam deze

            verwarring nu toch tot stand? De jongens wisten het niet. Hans

            schaamde zich over het a-communicale gebeuren dit toch ergenis

            van Pik. Aangezien Hans zacht van aard is. Steld hij Pik voor om

            alles te mogen kiezen wat zijn hartje begeerde. Pik dacht "heb ik

            dat". Nee zegt Hans dat is een ander programma. En hoe kon het

            anders zo'n toevals treffer op het eind van het verhaal. Hans voelde

            NEE, NEE roept PIK. Ik zou graag iets anders willen Hans. (Want

            zij tutwaeerde elkander) Nu wat dan Pik vroeg Hans. Nu Hans ik

            heb een hele lange reis achter de rug ik heb zoveel meegemaakt,

            Bert ,Konijn en de anderen. Van al dat gedonder heb ik bere dorst

            gekregen weet je. Ik zou wel een flesje feigling van je wille winne.